|
|
|
asksarabiicenler
|
|
 |
Sen beni ağlarken görmedin hiç
ve o derin yalnızlığımda
kendimle
ve sadece seninleyken
ışık ışık gökyüzünün
en pırıltısız, en sönük yıldızını
ikimiz için yakaladığımı
sen hiç bilmedin...
İçinde hep seni aradığım
sevda yazarlarının
tutsak yazılarına
esir düşüp
dakikalarca bir cümleye baktığımı da
bilmedin hiç...
Sen,
hüsran kokan şarkıların
en arabesk sözlerinde
seni düşündüğümü de bilmedin...
Bitmez tükenmez yolculukların
geriye dönüşü olmayan yolların
en kıdemli yolcusuydum belki
ama sen bunu da hiç bilmedin...
sen beni ağlarken hiç görmedin.
Birileri
herhangi birileri, yani onlar
sevdalarını şiirlerde şarkılarda yaşarken
ben sadece seni yaşadım
şiirlerin şarkıların
gürültülü sessizliğinde...
sen bunuda bilmedin hiç.
Cızırtılı bir radyonun ezgilerinde
bir sonra çalacak şarkıyı sana yazdığımı
ya da...
çoktan sönmüş son sigaramın izmaritinde bile
senden izler kaldığını da...
Sen beni bilmedin ki hiç
görmedin ki.
Koşullanmış sevdaların
kelepçeli sevgilisiydin sen
sen özgürce sevmeyi hiç bilemedin ki... |
|
 |
|
|
|
|
