Sahipsiz bir kalyonun, kırılmış dümeniyim,
Urganlarla bağlanmış, körfezin esiriyim.
Kurumuş dudakların söylenmeyen sözüyüm
Hapsolmuş yüreklerin dile gelen yüzüyüm.
Harap olmuş bedenlerin kırık buruk teriyim,
Şevk kılıcı kuşanmış, sevdanın neferiyim
Gözlerdeki neşenin şavkı vurmuş feriyim,
Şuursuzca seğirten Maşuk’un sireniyim.
Paslanmamış ellerde İlham’ın kalemiyim,
Devasız yaraların yegane merhemiyim
Sanma beni müşteki, kadirbilir kişiyim!
Akılalmaz hislerin esrarlı vesilesiyim.
Adıma Aşk derler, yüreklerde gezerim,
Bir katreye sığarken, kainattan taşarım |
|
 |
|
